Oktawa Wielkanocy to wyjątkowy czas w liturgii Kościoła katolickiego, który podkreśla doniosłość Zmartwychwstania Chrystusa. Trwa przez osiem dni, od Niedzieli Zmartwychwstania do Niedzieli Miłosierdzia Bożego, i każdy z tych dni traktowany jest jako uroczystość.
Kościół od wieków celebruje najważniejsze święta przez osiem dni, aby wierni mogli głębiej przeżywać ich duchowe znaczenie. Oktawa Wielkanocy jest przedłużeniem radości paschalnej – w liturgii codziennie śpiewane jest Gloria, a w rozesłaniu dodaje się podwójne „Alleluja”.
Historia i tradycje
Oktawa Wielkanocy była obchodzona już w IV wieku. W tym czasie nowo ochrzczeni nosili białe szaty, które zdejmowali dopiero w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, dlatego ostatni dzień oktawy nazywano Białą Niedzielą.
W czasie oktawy Wielkanocy czytane są fragmenty Ewangelii opisujące spotkania Zmartwychwstałego Jezusa z uczniami, m.in. z Marią Magdaleną, uczniami idącymi do Emaus czy apostołami nad jeziorem Genezaret.
Radość, która trwa
Oktawa Wielkanocy przypomina nam, że Zmartwychwstanie Chrystusa to nie tylko jedno wydarzenie, ale początek nowego życia. To czas, w którym Kościół zaprasza nas do głębszego przeżywania tajemnicy Paschy i radości płynącej z pokonania śmierci.
Niech ten czas będzie dla nas okazją do wdzięczności i umocnienia naszej wiary w zwycięstwo Chrystusa! Alleluja!
